Ανάλυση εσωτερικού περιβάλλοντος

Το εν λόγω εργαλείο διερευνά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η εταιρία μας, προσπαθώντας να εντοπίσει «δυνατά» σημεία – σημεία στα οποία μπορεί να βασιστεί και να αναπτύξει περαιτέρω, αλλά και «αδύνατα» σημεία – σημεία που χρήζουν προσοχής και διόρθωσης. Ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση του με μια γενική αναφορά στις λειτουργίες μιας εταιρίας. Δύο ειδών λειτουργίες αφορούν την επιχείρηση: 1. οι ΚΥΡΙΕΣ λειτουργίες (όπου χωρίς έστω και μία από αυτές να «δουλεύει» σωστά, αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στην παραγωγική διαδικασία) 2. και οι ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ λειτουργίες (οι οποίες και δεν αποφέρουν κέρδη μεν, αλλά είναι απαραίτητες για την «υποβοήθηση» των προηγουμένων)

Α. ΚΥΡΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ:

1. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ: Οι επιμέρους υπολειτουργίες της διαχείρισης εισερχομένων αφορούν: την παραλαβή (το αν π.χ. δεχόμαστε αιτήματα πελατών μέσω τηλεφώνου ή αυτόματα, όλες τις μέρες και ώρες ή κάποιες μόνο), την αποθήκευση (το αν χρησιμοποιούμε δικές μας αποθήκες ή όχι, καθώς και το αν έχει νόημα η ανάθεση τους σε κάποιον τρίτο – outsourcing) τα αποθέματα (αν π.χ. ο όγκος του stock μας επαρκεί για να καλύπτει αυξομειώσεις της ζήτησης, αλλά και αν απαξιώνεται χρονικά ή τεχνολογικά), και τέλος τα inbound logistics (το αν χρησιμοποιούμε δικά μας μέσα ή όχι για τη διαχείριση των προμηθειών μας, κ.τ.λ.)
2. ΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ: Οι υπολειτουργίες που συνιστούν την παραγωγή είναι: η κατασκευή (το αν κατασκευάζουμε εμείς το σύνολο του προϊόντος ή λαμβάνουμε κάποια τμήματα του έτοιμα, τους χώρους και τις δυνατότητες του εξοπλισμού μας, κ.τ.λ.), η συναρμολόγηση (αν π.χ. απαιτούνται ή όχι ανθρώπινα χέρια για τη συγκεκριμένη διαδικασία), η συσκευασία (το αν μπορεί να προφυλάσσει επαρκώς το προϊόν, το αν είναι συλλεκτική, κ.τ.λ.), καθώς και τα test (π.χ. γίνονται ή όχι δειγματοληπτικά test και τι αποτελέσματα βγάζουν;)
3. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΩΝ: Οι υπολειτουργίες της διαχείρισης εξερχομένων αφορούν: την αποθήκευση (όπως αναφέραμε και για τα εισερχόμενα, το αν χρησιμοποιούμε δικές μας αποθήκες ή όχι, καθώς και το αν έχει νόημα η ανάθεση τους σε κάποιον τρίτο – outsourcing, κ.τ.λ.), τις παραγγελίες (π.χ. διεκπεραιώνονται αυτόματα ή όχι; όλες τις μέρες και ώρες;), τη μεταφορά (υπάρχει δυνατότητα tracking από τον πελάτη;), την παράδοση (παραδίδουμε στον χώρο επιλογής του πελάτη ή παραλαμβάνει από τους δικούς μας χώρους; παραδίδουμε οπουδήποτε και οποτεδήποτε μας ζητηθεί;), καθώς και τα outbound logistics (π.χ. χρησιμοποιούμε δικά μας μέσα;)
4. MARKETING: Οι υπολειτουργίες του marketing αφορούν: την έρευνα αγοράς (διεξάγουμε έρευνες αγοράς; εμείς, ή τις αναθέτουμε σε εξειδικευμένες εταιρίες; πόσο συχνά λαμβάνουμε νέα δεδομένα;), την τιμολόγηση (επιλέγουμε π.χ. ηγεσία κόστους για να μεγαλώσουμε τα μερίδια μας ή ξάφρισμα της αγοράς απευθυνόμενοι στην ελίτ;), τα κανάλια διανομής (π.χ. ελέγχουμε κάποια κανάλια διανομής; σε ποια έχουμε αποκλειστικότητα; υπάρχουν μήπως κανάλια στα οποία δεν έχουμε πρόσβαση;), τη διαφήμιση (ποια είναι η διαφημιστική μας στρατηγική και ποιο το media plan που ακολουθούμε; ανταποκρίνονται στα θέλω του κοινού μας;), καθώς και την πώληση (π.χ. χρησιμοποιούμε δίκτυο δικών μας πωλητών; εξωτερικών; πουλάμε direct;)
5. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ: Οι επιμέρους λειτουργίες «μετά την πώληση» αφορούν: το customer service (π.χ. λειτουργούμε όλες τις ημέρες και ώρες; διαθέτουμε μια hotline; το προσωπικό μας είναι εξειδικευμένο;), τις επισκευές (παρέχουμε δυνατότητα επισκευής; στο χώρο μας ή στο χώρο του πελάτη; πόσο γρήγορα;), τα ανταλλακτικά (διαθέτουμε ή όχι επαρκή στοκ; όσον αφορά τα παλιά προϊόντα;), καθώς και τις αναβαθμίσεις (παρέχουμε ή όχι, αλλά και σε ποιο βάθος τη συγκεκριμένη δυνατότητα;)

Β. ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ:

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ: Οι υπολειτουργίες της εσωτερικής υποδομής αφορούν: το οργανόγραμμα μας (π.χ. διαθέτουμε ένα σαφές, αλλά και πρόσφατα ανανεωμένο οργανόγραμμα; Δημιουργούμε ένα career path για να παρακινήσουμε τους ανθρώπους μας;), τη στρατηγική που ακολουθούμε (είναι καταγεγραμμένη; είναι γνωστή σε όλο το προσωπικό;), καθώς και τα νομικά – οικονομικά θέματα (π.χ. έχουμε σαφή γνώση των φορολογικών, μισθολογικών, εργατικών ιδιαιτεροτήτων της εργασίας μας;)

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ: Οι επιμέρους λειτουργίες της διοίκησης ανθρωπίνων πόρων αφορούν: τη στελέχωση (ποιες πηγές και ποιες διαδικασίες χρησιμοποιούμε; διαθέτουμε εργαλεία ή βασιζόμαστε μόνο στη διαίσθηση μας;), την ανάπτυξη (π.χ. προάγουμε σε υψηλότερες θέσεις το προσωπικό μας ή αυτές τις στελεχώνουμε από την αγορά;), τη διεύθυνση (το στυλ ηγεσίας που επιλέγουμε είναι αυταρχικό, συμμετοχικό ή δημοκρατικό; είναι κατάλληλο για τις τωρινές συνθήκες της αγοράς στην οποία κινούμαστε;), την παρακίνηση (π.χ. παρέχουμε χρηματικές αλλά και μη χρηματικές ανταμοιβές στο προσωπικό μας; ποιες και πόσες;), καθώς και τον έλεγχο (π.χ. ελέγχουμε βάση στόχων; σε τακτά χρονικά διαστήματα; με τελικό σκοπό τη διόρθωση ή την τιμωρία;)

ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: Οι ακόλουθες λειτουργίες της έρευνας και ανάπτυξης αφορούν: την αυτοματοποίηση (π.χ. έχει νόημα το προϊόν μας να είναι χειροποίητο;), το R n D (έχουμε τμήμα έρευνας και ανάπτυξης ή αναθέτουμε την έρευνα σε ειδικούς;), τις πατέντες (π.χ. υπάρχουν δικές μας πατέντες; σε τι γεωγραφικό εύρος; πότε λήγουν;), τον σχεδιασμό καθώς και τις καινοτομίες (δημιουργούμε ή ακολουθούμε τις εξελίξεις; πόσο συχνά αλλάζουμε και βγάζουμε νέα προϊόντα;)

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ: Οι επιμέρους λειτουργίες της διαχείρισης των προμηθειών αφορούν: τις πρώτες ύλες (π.χ. εξαρτόμαστε μόνο από έναν προμηθευτή; διαθέτουμε στοκ ικανό να καλύψει τυχόν αυξημένη εποχική ζήτηση;), τα ανταλλακτικά (πόσο εύκολα και πόσο γρήγορα μπορούμε να τα προμηθευτούμε αν χρειαστεί; πόσο θα καθυστερήσουν αν έρθουν από το εξωτερικό;), καθώς και τα μηχανήματα που χρησιμοποιούμε
Το κλειδί στην ανάλυση της αλυσίδας αξίας, είναι το να προσδίδουμε με κάθε μία (κύρια και επιμέρους) λειτουργία προστιθέμενη αξία στον πελάτη μας, σε σχέση με την αξία που πήραμε από τον προμηθευτή μας. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε κινδυνεύουμε:
καθώς η ταυτότητα των προϊόντων μας στα μάτια των πελατών μας είναι πολύ «λίγη»
να μας παρακάμψει ο προμηθευτής μας και να πουλήσει απευθείας στον δικό μας πελάτη